Azize Katerina Manastırı

Azize Katerina Manastırı hakkında Seyahatname'de yer alan bilgi:

Bu dağ üzerinde Hazret-i Musa ve Hazret-i İsa Cenâb-ı Bârî ile aracısız konuştuklarından dolayı İskender Batlimus bu dağın yüksek yerinde, ta zirvesinde büyük bir kilise yapmış ki felekte benzeri yoktur. Hâlâ eyle süslüdür ki Kudüs-i şerifte Kumame ve Beytüllahın bunun süsü ve gösterişi yanında güneşte zerredir. Binden fazla 26 kavim Hıristiyanların rahipleri, patrikleri, kıssis ve kâzibleri vardır. Orada riyazet ve mücadehe ile Ahlat kadidi gibi sırf iskelet olup haftada bir hurma, zeytin, badem ve bir fincan süt ile geçinirler. Onlara tüm Kâfiristan'dan adaklar gelir.

Bu kilise içinde genç, ergen, mûğpîçe mahbûb olanlar vardır. Bütün gelen geçenlere gece gündüz hizmet ederler.

Bu kilisenin Keykavus mutfağında yüzden fazla aşçıları vardır. Ne çeşit yemek istesen o an hazır ederler. Kilerinde kuş sütü ve can suyu da bulunur. Gerçi ruhbanları çoktur, ama Yavuz Selim asrından beri Rum kefereleri hükmündedir. Gece gündüz bir kandil ile aydınlanmış bir kubbe vardır. İnatçı adamlara rica edip seyredelim, dedik, komadılar.

Dünki gün kilsaya vardım komadı ruhban beni
Ahdim olsun kollayanı mahşerde İsa'ya seni

deyince, Hazret-i İsa korkusundan mavi kubbenin kapısını açıp içeri girdik.

Hazret-i Musa Makamı, Hazret-i İsa Makamı ve Meryem Ana Makamı: Bu makamların doğu tarafında Havariler Makamı: 12 makamdır. Bu bütün makamları öyle süslemişler ki diller ile anlatılıp kalemlerle yazılmaz.

Suları tamamen sarnıçlardandır. Eşeklerle aşağıdan da su taşırlar. Bu dağ Musa'ya tecellîde Rabbü'l-İzzet'in sesinden parça parça olmuştur. Bütün ağaçları, otları ve bitkileri yanmıştır. "Rabbi o dağa tecellî edince onu paramparça etti. Musa da baygın düştü." [Kur'ân, A'râf, 143] ve "Tûr-ı Sînâ'da da yetişen bir ağaç daha meydana getirdik ki, bu ağaç hem yağ hem de yiyenlerin ekmeğine katık edecekleri (zeytin) verir" [Kur'ân, Mü'minûn, 20] âyeti onun hakkında inmiştir. Tecellî sırasında bu dağ üzerine bulut inermiş. Hâlâ bazı zamanda o eserler zahirdir. Kısacası acayip ziyaretgâhtır.

Kefere elinde kalmıştır ama İslâm elinde olsa berbat olurdu. Kâfirler imar edip Mısır paşasına, 7 bölük ayanına, Süveyş ağasına ve Arap şeyhlerine hediyeler verip iyi geçinip vakıflarına çalışırlar. Hatta hakire bir tütün telâtin derisi verdiler ki ham amber gibi kokardı. Frenk patriği bir saat bağışlayıp bir papinta kâğıtları verdiler ki,

"Seyyah-ı âlemdir. Gelip Tûr-ı Sînâ'yı ziyaret etmiştir. Yedi kral diyarında kimse mani olmaya" diye 7 patrikten papintalar alıp Tûr Kalesi'ne gidip oradan Süveyş'e gitmek istediğimizde,

"Sarp yolları vardır ve hacılara eremezsiniz. Hemen geri dönün" dediler.

Hakir gördüm ki Tûr Kalesi deniz kıyısında bir küçük kaleciktir. "Onun gezip görülmesi ne ola?" diye Tûr-ı Sînâ'dan aşağı bazı ruhbanlar ile indik. Bir geniş dere içinde gül ü gülistan ve bağlı bostanlı İrem bahçeleri gibi Acem hıyâbânı bir bağları bahçeleri var ki sanki Konya'nın Meram'ı ve Malatya'nın Aspuzu'sudur. Hoş elması, armudu, narı, ayvası ve üzümü olur ki sanki Acem'in Hoy meyveleridir. Tûr gemileri ile meyvesi Süveyş'e gelip oradan Mısır'a gelip Mısır'da meyve bolluğu olur.

Bu bağlar içinde nice yerden nehirler akarak Tûr Kalesi dibinde Kzıldeniz'e karışırmış. Bütün Süveyş gemileri bu Tûr Kalesi'ne gelip sulanırlar. Süveyş'e giden her gemi bu pınardan Süveyş'e su götürürler. Zira Süveyş'te 1 tulum su 10 parayadır.

Hakire bu bağlarda bolca meyveler verip acele ile yola koyulup hacılara Nahil Kalesi'nden kalkıp yarım yolda gece yarısı mehtapta rast gelip kavuştuk. Ve sabaha yakın rada edip [mola verip] safalı dostlarla safâ nazar Tûr meyveleri dağıttık, bütün dostlar beğendiler.